Idealny dom kultury to miejsce tworzone przez ludzi, którzy mają poczucie, że są u siebie. Wolskie Centrum Kultury chce łączyć społeczność twórców i odbiorców szeroko rozumianej kultury, która integruje i buduję wspólnotę lokalną. Wspólnotę nowoczesną, otwartą na różnorodne postawy i zjawiska współczesnego świata, ale w oparciu o lokalną tożsamość Woli.
Misją Wolskiego Centrum Kultury jest budowanie kreatywnej i zintegrowanej społeczności, skupiającej twórców i odbiorców kultury, którzy razem współtworzą program kulturalny i wspierają jego realizację. Wizją Wolskiego Centrum Kultury jest odzyskana i uspołeczniona przestrzeń instytucji i dzielnicy, która jest miejscem dla działań kulturotwórczych opartych na relacjach i partnerstwie.
Jesteśmy otwarci na Wasze propozycje, sugestie i współpracę!
Powstanie i najważniejsze wydarzenia Wolskiego Centrum Kultury
Dom Kultury powstał w 1937 r.
W czasie okupacji mieściła się tu prowadząca charytatywną działalność Rada Główna Opiekuńcza, która zajmowała się mieszkańcami Koła. Zaraz po wojnie, placówka została przemianowana na Osiedlowy Dom Kultury, a w 1967 r. jej nazwę zmieniono na Dzielnicowy Dom Kultury, który koordynował prace innych placówek.
W 1984 roku Ośrodkowi nadano imię Stefana Żeromskiego, wtedy też przed budynkiem zbudowano pomnik pisarza. Od 2015 r. wszystkie instytucje kulturalne w dzielnicy zostały połączone w Wolskie Centrum Kultury. Od początku naszej działalności aktywnie kreujemy życie kulturalne w dzielnicy Wola.
Edukacja kulturalna w WCK skupia się na różnorodnych formach upowszechniania kultury. Skierowana jest na ochronę i promocje dziedzictwa kulturowego w zakresie działań kulturalnych, edukacyjnych i historii. Misją Wolskiego Centrum Kultury jest tworzenie przyjaznej przestrzeni do współdziałania w sferze kultury poprzez budowanie więzi w lokalnej społeczności. Rozwijanie talentów i stwarzanie możliwości spędzania wolnego czasu w ciekawy i kreatywny sposób. Budowanie artystycznego wizerunku dzielnicy i miasta jako miejsca otwartego na nowoczesność i tradycję.
W placówce przy Działdowskiej 6 mieścił się pierwotnie Dzielnicowy Dom Kultury Nauczyciela, a następnie Dom Kultury „Działdowska”. W Dzielnicowym Domu Kultury Nauczyciela organizowano m.in. Galerię „Młynek”, stałą Scenę Kabaretową, Wieczory na Działdowskiej czy Scenę Klubu „Piosenki z (Pre)Tekstem”. Organizowano również zajęcia teatralne, komputerowe czy warsztaty gitarowe.
Dom Kultury Działdowska kontynuował i rozwijał działalność DDKN. Oferta artystyczna wzbogacona została o wernisaże w nowo powstałej galerii fotografii „korytage”, a także o wydarzenia z cyklu „Czwartkowe wieczory na Działdowskiej”, Scena DK „Działdowska”, Spotkania na Działdowskiej, czy „wieczorki filmowe”. Kontynuowano Przegląd Swobodnych Inicjatyw – konkurs w kategoriach: film, plastyka, literatura, fotografia. Rozszerzono ofertę zajęć o zajęcia wokalne kabaretowe, plastyczne, taneczne. Postały dwie grupy filmowe, Fotograficzna Grupa Twórcza, Pracownia Fotografii Cyfrowej oraz Pracownia Fotografii Tradycyjnej w ciemni.
Obecnie również swoją ofertę programową adresujemy do odbiorców w różnym wieku, o różnych potrzebach i zainteresowaniach kulturalnych. Staramy się stwarzać komfortowe warunki dla rozwoju aktywności kulturalnej, artystycznej i edukacyjno-wychowawczej. Przez nasze zajęcia chcemy integrować mieszkańców Woli i tworzyć sąsiedzkie więzi.
Otwarcie filii: 28 lutego 2017 r.
Otwarta Kolonia zlokalizowana jest na terenie najstarszego osiedla mieszkaniowego w Warszawie, wybudowanego 120 lat temu, wg projektu Edwarda Goldberga. Jego fundatorem był Hipolit Wawelberg – bankier i filantrop.
Naszą intencją jest to, aby Otwarta Kolonia była miejscem spotkań wolnych od uprzedzeń i stereotypów, miejscem ludzi otwartych i niezależnych. Chcemy tu upowszechniać uniwersalne wartości sztuki współczesnej i dawnej, będące częścią światowego dziedzictwa kulturowego. Bierzemy udział w projektach wielokulturowych, organizujemy spotkania podróżnicze, małe koncerty, wykłady historyczne i varsavianistyczne. Chętnie nawiązujemy współpracę z fundacjami, ze stowarzyszeniami oraz mieszkańcami.
Otwarcie luty 2016.
Do 2016 roku w tym miejscu znajdował się Klub Złotego Wieku dla seniorów. Pomieszczenia klubowe były dzielone ze Związkiem Emerytów, Rencistów i Inwalidów. Działalność klubowa w tym czasie skupiała się na wydarzeniach dla osób starszych, m.in. prelekcje, wieczorki taneczne, brydż, próby amatorskiego zespołu wokalnego „Pogodna Jesień”. Między grudniem 2015, a lutym 2016 odbył się generalny remont lokalu. Zmieniła się całkowicie przestrzeń i charakter placówki, która stała się Klubem Sąsiedzkim – międzypokoleniowym miejscem aktywności lokalnej.
Niezwykle ważnym wydarzeniem dla klubu jak i lokalnej społeczności było uroczyste otwarcie obiektu po remoncie, które odbyło się w dniach 26.02.- 28.02. i towarzyszyły mu następujące wydarzenia: Loesje (warsztaty kreatywnego pisania), MistoKlocki (warsztaty architektoniczne dla rodzin), śniadanie po sąsiedzku, tworzenie animacji poklatkowej czy spotkanie z historią Młynowa (prelekcja ilustrowana).
Ul. Elekcyjna 17 (między ulicami Wolską i Górczewską).
Jest obiektem plenerowym całkowicie zadaszonym (scena i widownia), posiadającym ponad 2000 miejsc siedzących. Scena o pow. 340 m2 jest pokryta specjalnym tworzywem przez co stwarza warunki do występów o różnym charakterze. Na zapleczu sceny znajdują się garderoby i zaplecze sanitarne. Obiekt został oddany do użytku w 2002 roku.
Amfiteatr Wolskiego Centrum Kultury znajduje się w Parku im. gen. Józefa Sowińskiego na Woli. Park ten powstał z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Woli według projektu Zygmunta Hellwiga i Kazimierza Kozłowskiego, na polecenie Prezydenta m.st. Warszawy, Stefana Starzyńskiego. Zlokalizowano go częściowo na terenie Reduty Sowińskiego, częściowo na terenie dawnych glinianek i cegielni Merenholca, włączono w jego obręb także fragmenty wałów. Sam park został otwarty dla publiczności 3 sierpnia 1936 roku. W parku powstał też plac zabaw dla dzieci i boiska. Park ten był niemym świadkiem tragicznych wydarzeń na Woli podczas Powstania Warszawskiego. Po wojnie park został odrestaurowany, z zachowaniem pierwotnego układu kompozycyjnego. W miejscu dawnej glinianki zbudowano amfiteatr na 3000 osób. W 2002 roku został on zadaszony dachem namiotowym na 4 masztach, z 2000 miejsc siedzących na widowni. Od tego czasu jest to miejsce popularnych koncertów, wydarzeń kulturalnych.
